Należy ją pielęgnować, dbać o nią i ją doskonalić, by zbudować mocny wewnętrzny fundament, na którym opierają się wszystkie pozostałe obszary naszego życia!

Informacji nt. PEWNOŚCI SIEBIE, rozmaitych tekstów, ćwiczeń jest w sieci cała masa. Półki w księgarniach też się od tej tematyki uginają. Ale nie zawsze spośród tego całego ogromu płynie jasne i klarowne rozróżnienie pomiędzy definicjami, które bardzo często stosowane są zamiennie i funkcjonują jako synonimy, a tak nie jest.

O jakie słowa chodzi?

SAMOAKCEPTACJA
To AKCEPTACJA samego siebie z całym arsenałem zarówno zalet jak i wad. Jest to wewnętrzny stan, który pozwala widzieć siebie w sposób rzeczywisty, a nie odrealniony. 
Bazą samoakceptacji jest znajomość siebie, a poprzez to rozumienie siebie, swoich motywów i zachowań.

SAMOOCENA
To OCENA – ocena własnego JA, własnej wartości. To również ogólne przekonanie na swój temat, tego, jak oceniam swój wygląd, swoje postawy życiowe, przekonania, emocje.

POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI
To POCZUCIE: JESTEM WARTOŚCIOWY, czuję się wartościowym człowiekiem. To stan psychiczny związany z doświadczaniem i odczuwaniem emocji. Stan poczucia własnej wartości wynika bezpośrednio z oceny własnej wartości.
Tak więc SAMOOCENA i POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI są silnie ze sobą powiązane.

PEWNOŚĆ SIEBIE
To STAN, w którym czujesz się dobrze w relacji ze sobą. Akceptujesz siebie w pełni, mając jednocześnie świadomość swoich niedoskonałości. Doceniasz to, kim jesteś i jaki jesteś.

Podstawą PEWNOŚCI SIEBIE jest akceptacja własnej osoby! 

Uświadom sobie z całą mocą, a następnie przypominaj to sobie na każdym kroku, że jesteś absolutnie wyjątkowy i unikatowy! Nie ma drugiej takiej osoby na świecie ja TY! 
Czy to nie jest powód do tego, by być sobą zafascynowanym? By akceptować, szanować i doceniać siebie i czuć radochę z obcowania z samym sobą?
Pomyśl o tym…